Marith staat voor een klas met elf leerlingen, die allemaal een maatwerk-schooltraject volgen. Elf leerlingen? Jazeker! Ze krijgen een speciaal traject aangeboden. Daarom geniet ze er ook van als haar leerlingen stappen maken, ook al zijn ze soms maar klein. Geniet je mee?
“Ik ben Marith Mulder-Hulst, 28 jaar en ik werk als mentor en docent op de Jacobus Fruytier scholengemeenschap, afdeling cluster 4. Deze afdeling is officieel een nevenvestiging van de Obadjaschool Zwolle, maar gefaciliteerd binnen de Jacobus Fruytier. Ik sta op dit moment voor een klas van elf leerlingen. Dit zijn leerlingen van leerjaar 1 en 2, hun niveaus variëren van vmbo-kl tot vwo. De leerlingen krijgen een speciale vorm van onderwijs, omdat ze een gedragsstoornis of psychische problemen hebben. Het speciale is dat ze een individueel traject volgen, dat het beste bij hen past.”
Waarom koos je voor het onderwijs?
“Het leek me leuk met kinderen te werken, daarom koos ik voor de pabo. Later ervoer ik dat het onderwijs veel meer is dan dat. Het reguliere onderwijs is, begrijpelijk, meer resultaatgericht. Ik merkte dat cluster 4-onderwijs beter bij mij past. Om bijvoorbeeld een leerling met autisme of adhd te begeleiden in hun schoolloopbaan. Om hen te stimuleren in hun ontwikkeling. Soms word ik er stil van. Al die zorgen op school of in gezinnen …”
Iedere werkdag elf leerlingen met elk een eigen probleem. Waardoor stap jij iedere morgen met plezier op je fiets om naar ‘jouw’ kinderen toe te gaan?
“Elke schooldag sturen (pleeg)ouders een kostbaar bezit naar een 'redelijk onbekend' iemand. Dat is vertrouwen, zo voel ik dat ook. Ik mag werken met een kostbaar bezit van ouders, maar ook met een kostbaar onderdeel van de schepping. Het plezier zit in de vooruitgang. Dat leerlingen iets leren of ontdekken wat ze niet wisten. Samen stappen maken, ook al zijn ze soms klein. Onderwijs kost energie, maar geeft vooral voldoening!”
Wat is je mooiste onderwijsherinnering tot nu toe?
“In cluster 4-onderwijs staat welbevinden bovenaan, boven de resultaten. Natuurlijk is een diploma vaak het doel, maar in mijn beleving kan een leerling pas leren als hij of zij alles heeft wat nodig is om te leren. Soms is dat meer tijd, soms een andere aanpak. Het is prachtig om daar achter te komen. Als ik dan een aantal jaren later bij zijn of haar diploma-uitreiking ben, dan ben ik best een beetje trots!